Τι είναι ο παιδοψυχίατρος;

Τι είναι ο παιδοψυχίατρος;

Είναι ένας ιατρός που μετά την βασική εξαετή εκπαίδευση του στην ιατρική σχολή ,ειδικεύεται στην παιδοψυχιατρική (ψυχιατρική παιδιών και εφήβων). Η εξειδίκευση διαρκεί 4 ½ χρόνια και περιλαμβάνει εκπαίδευση στην νευρολογία, στην ψυχιατρική ενηλίκων και την ψυχιατρική παιδιών και εφήβων.

Κατά την διάρκεια της εκπαίδευσης του ο ειδικευόμενος παιδοψυχίατρος αναλαμβάνει διαγνωστικά και θεραπευτικά μεγάλο αριθμό περιστατικών τα οποία καλύπτουν όλη τη γκάμα των ψυχοσυναισθηματικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα παιδιά και οι έφηβοι , με την εποπτεία έμπειρων επιμελητών/καθηγητών ιατρών που είναι εκπαιδευτές στις κλινικές/υπηρεσίες υγείας.
Ένας παιδοψυχίατρος εκπαιδεύεται να αναγνωρίζει τα ψυχοπαθολογικά συμπτώματα που παρατηρούνται στα παιδιά και στους έφηβους καθώς και τις διαφορές τους από εκείνα που παρατηρούνται στους ενήλικους.

Γνωρίζει τις θεωρίες που αφορούν την φυσιολογική ανάπτυξη των παιδιών από την γέννηση μέχρι την ενηλικίωση, γνωρίζει αναπτυξιακή ψυχολογία και έχει γνώσεις νευροψυχολογίας.Στην εργασία του εφαρμόζει την ιατρική επιστήμη σε συνδυασμό με ψυχολογική , παιδαγωγική και κοινωνική εμπειρία.Κατανοεί και επεξεργάζεται βιολογικές ,ψυχοθεραπευτικές και παιδαγωγικές μεθόδους θεραπείας και αποκατάστασης.
Ο παιδοψυχίατρος συνεργάζεται τόσο με τα ίδια τα παιδιά όσο και με τις οικογένειες τους. Συμμετέχει στη θεραπεία μελών οικογενειών με διαταραγμένες τις μεταξύ τους σχέσεις ακόμα και αν αυτά τα μέλη δεν έχουν παρουσιάσει ψυχιατρικά συμπτώματα.

Πως εξετάζει ένας παιδοψυχίατρος;

Στην πρώτη επίσκεψη παίρνει ,συνήθως , από τους γονείς ένα λεπτομερές παιδοψυχιατρικό ιστορικό ( αναπτυξιακό, σχολικό, κοινωνικό, οικογενειακό.) Επίσης, μπορεί να χρειαστεί να δώσει ειδικά ερωτηματολόγια για καταγραφή και αξιολόγηση συμπτωμάτων.

Στη συνέχεια ακολουθεί παιδοψυχιατρική εκτίμηση. Σε μία ή περισσότερες συναντήσεις, ο παιδοψυχίατρος, μέσα από προσωπική επαφή, παρατήρηση, παιχνίδι και επικοινωνία με τρόπο που ταιριάζει στην ηλικία και στο νοητικό επίπεδο του παιδιού/εφήβου εκτιμά τις δυσκολίες που καταγράφηκαν στο ιστορικό και σχηματίζει άποψη για το παιδί και τα χαρακτηριστικά του.

Συχνά, είναι απαραίτητη η επικοινωνία με εκπαιδευτικούς ή άλλους ειδικούς που ασχολούνται με το παιδί καθώς και η συνεργασία με ιατρούς άλλων ειδικότητων (παιδίατρους, παιδονευρολόγους, παιδονεδοκρινολόγους).

Αφήστε μια απάντηση